Οι βιολογικοί κίνδυνοι, αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία στους φυσικούς κινδύνους . Ο αυξημένος κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών είναι μια πολύ σύνθετη κατάσταση για το πώς πρέπει να προτεραιοποιηθούν οι δραστηριότητες και για το πώς πρέπει να ληφθούν οι αποφάσεις.

Στην διαχείριση της μετάδοσης ασθενειών/επιδημιών εξετάζουμε τους κρίσιμους παράγοντες όπως
1) την εγγύτητα της μολυσματικής εστίας,
2) την ευπάθεια της πιθανής περιοχής μετάδοσης και
3) την ικανότητα της πιθανής περιοχής μετάδοσης.

Οι προτεραιότητες του υπό κινδύνου πληθυσμού τίθενται βάσει της
1) επάρκειας υγιεινής (υποτίθεται σε αυτό δεν έχουμε θέμα)
2) του ελέγχου των διαβιβαστών των ασθενειών (αξιολογώντας τις πιο επικίνδυνες εισόδους),
3) με κρίσιμο την ικανότητα υγειονομικών δομών (μεγάλο πρόβλημα) να ανταποκριθούν στις ανάγκες της υγειονομικής περίθαλψης, και της διαχείρισης των επιδημιών.

Είναι γνωστό πως σε επιδημίες το κύριο πρόβλημα είναι ότι τα συστήματα υγείας καταρρέουν. Είδαμε και το “κρασάρισμα” του συστήματος υγείας της χώρας μας με την κοινή γρίπη φέτος. Φανταστείτε ανάλογο πλήθος κρουσμάτων με Κοροναϊό που χρίζουν 14ημερών νοσηλεία.

Με δεδομένο ότι η Ιταλία αποτελεί πλέον την μεγαλύτερη εστία μετάδοσης στην Ευρώπη και με δεδομένο την ευπάθεια και την ικανότητα της περιοχής μας να διαχειριστεί πιθανό κρούσμα είναι προφανής η απάντηση μιας μαζικής εισροής από την χώρα “εστία”.

Όσο για τις εκδηλώσεις που αναβλήθηκαν η μαζικότητα των εκδηλώσεων σε πολλές περιπτώσεις αυξάνουν την πιθανότητα διαβιβαστών του ιού.

Σήμερα Παρασκευή υπήρξε μόνο ένα κρούσμα στην χώρα μας, πράγμα το οποίο είναι αισιόδοξο μετά από 24-48 ώρες 3 κρουσμάτων, καθώς η καθυστέρηση νέων κρουσμάτων είναι το πιο βασικό στην διαχείριση της τρέχουσας κατάστασης.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ – (MSc) Μεταπτυχιακός φοιτητής Καταστροφών & Κρίσεων, Τμήματος Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)
e-mail: [email protected]